Dr. Ramzy Baroud
PISjournal – Izrael dosljedno postupa po udžbeniku u izazivanju nemira na Zapadnoj obali. Najnoviji primjer je nedavno oduzimanje administrativnih ovlasti Palestincima nad časnom džamijom Ibrahimi u općini Hebron. Da stvar bude gora, kako piše Israel Hayom, te su ovlasti prenesene na vjersko vijeće židovskog naselja Kiryat Arba kojeg čine doseljenički ekstremisti.
Iako se svi jevrejski doseljenici na okupiranim teritorijama mogu kvalificirati kao ekstremisti, otprilike 7.500 stanovnika Kiryat Arbe predstavljaju jednu opasniju kategoriju. Ovo naselje, osnovano 1972. godine, služi vladi kao izgovor za podvrgavanje Hebrona strožoj vojnoj kontroli nego u bilo kojem drugom dijelu Zapadne obale.
Kiryat Arba je zloglasno povezan s Baruchom Goldsteinom, američko-izraelskim doseljenikom koji je u februaru 1994. godine izveo stravičan napad. Otvorio je vatru na vjernike u džamiji Ibrahimi, nemilosrdno ubivši 29 ljudi. Nakon ovog krvoprolića uslijedilo je još jedno, kada se izraelska vojska brutalno obračunala s palestinskim demonstrantima u Hebronu i širom Zapadne obale, ubivši još 25 Palestinaca.
Izrael je 1994. godine odlučio da palestinska džamija, mjesto od dubokog religijskog značaja, treba biti nepravedno podijeljena: 63 % dodijeljeno je Jevrejima, a samo 37 % palestinskim muslimanima.( Objašnjene podjele džamije nalazi se na kraju teksta.)
Od te katastrofalne odluke, sistematski su nametnuta opresivna ograničenja. To uključuje sveobuhvatni nadzor i, ponekad, neopravdana, produžena zatvaranja lokacije, ostavljajući je isključivo za potrebe jevrejskih doseljenika.
Najnovija odluka, koju je Israel Hayom opisao kao “historijsku i neviđenu”, izuzetno je opasna. Ona sudbinu ove historijske palestinske džamije stavlja direktno u ruke onih koji fanatično žele da prisvoje ovo sveto mjesto u cijelosti.
Ali džamija Ibrahimi je samo mikrokosmos nečega mnogo zlokobnijeg što se dešava širom Zapadne obale. Izrael je iskoristio rat u Gazi da dramatično eskalira nasilje, izvrši masovna hapšenja, konfiskuje ogromne površine zemlje, sistematski uništava palestinske farme i voćnjake i agresivno proširi ilegalna naselja.
Iako Zapadna obala, prethodno uglavnom pokorena zajedničkim izraelskim vojnim pritiskom, nije bila direktna strana u napadu 7. oktobra 2023. ili tekućem izraelskom genocidu u Gazi, neobjašnjivo je postala glavni fokus izraelskih vojnih mjera.
U prvoj godini rata, više od 10.400 Palestinaca je pritvoreno, a hiljade su zadržane bez optužbi. Osim toga, stotine Palestinaca su prisilno raseljeni , uglavnom sa sjevera Zapadne obale, gdje su čitavi izbjeglički kampovi i gradovi sistematski uništavani u dugotrajnim vojnim kampanjama.
Izraelski glavni cilj ostaje gušenje Zapadne obale. To se postiže odvajanjem zajednica korištenjem sveprisutnih vojnih kontrolnih punktova, nametanjem potpunog zatvaranja ogromnih regija i okrutnim suspendiranjem radnih dozvola palestinskim radnicima, koji gotovo u potpunosti ovise o izraelskom tržištu rada za preživljavanje.
Ovaj podmukli plan također eksplicitno cilja sva palestinska sveta mjesta, uključujući kompleks džamije Al-Aksa u istočnom Jerusalemu i džamiju Ibrahimi. Čak i kada su ova vjerska mjesta bila nominalno dostupna, dobna ograničenja i vojni kontrolni punktovi su otežavali, a ponekad i potpuno onemogućavali Palestincima da se tamo mole.
U augustu 2024. godine, premijer Benjamin Netanyahu je izjavio da je njegova neumoljiva nasilna kampanja protiv Zapadne obale dio izraelskog suprotstavljanja “široj iranskoj terorističkoj osovini”. Praktično, ova izjava je poslužila kao zeleno svjetlo izraelskoj vojsci da tretira Zapadnu obalu kao produžetak svog kontinuiranog genocida u Gazi. Do sredine ovog mjeseca, više od 900 Palestinaca je ubijeno od strane izraelske vojske na Zapadnoj obali od 7. oktobra 2023. godine, a najmanje još 15 su ubili doseljenici.
Kako su Palestinci bili sve više pritisnuti uz zid, bez centralizovane strategije rukovodstva za smisleni otpor, Izrael je eksponencijalno povećao izgradnju ilegalnih naselja i drsku legalizaciju brojnih ispostava, od kojih su mnoge izgrađene ilegalno čak i po standardima izraelske vlade.
Izraelske akcije na Zapadnoj obali nisu iznenadno odstupanje, već su u skladu s dugogodišnjim, podmuklim planom. To uključuje plan koji je Knesset donio 2020. godine, a koji “omogućava” Izraelu da zvanično anektira Zapadnu obalu. Krajnji cilj Izraela oduvijek je bio ograničiti većinu Palestinaca na enklave slične bantustanu, uz istovremeno uspostavljanje pune kontrole nad velikom većinom regije.
U avgustu 2023. godine, ministar nacionalne sigurnosti, ekstremista Itamar Ben-Gvir artikulirao je ovu zlokobnu viziju: „Moje pravo, pravo moje supruge i moje djece da se krećemo po Judeji i Samariji (Zapadnoj obali) važnije je od slobode kretanja za Arape.“
Ubrzo su uslijedile daljnje prisilne mjere, uključujući zakone Knesseta kojima se značajno ograničavaju operacije UNRWA-e i ostali zakoni kojima se učvršćuje de facto aneksija. U maju je Smotrich smjelo najavio izgradnju još 22 naselja. Dana 2. jula, 14 izraelskih ministara javno je pozvalo Netanyahua da odmah anektira Zapadnu obalu.
U stvari, svaka akcija koju je Izrael preduzeo, posebno od početka razornog genocida u Gazi, pažljivo je proračunata da kulminira nepovratnom aneksijom Zapadne obale – procesom koji bi neminovno pratilo proglašenje domaćeg stanovništva nepoželjnim osobama u njihovoj vlastitoj domovini.
Ovaj nivo sistemskog pritiska i ugnjetavanja će na kraju dovesti do narodnog otpora. Iako je narod pritisnut brutalnošću izraelske vojske, terorom naoružanih doseljenika i represivnim akcijama Palestinske samouprave, tačka pucanja je veoma blizu.
Oni na Zapadu koji propovijedaju prazne pozive na smirivanje i deeskalaciju moraju shvatiti da regija nezaustavljivo ide prema rubu propasti. Ni diplomatske fraze ni mlaka saopštenja za javnost neće spriječiti katastrofu. Savjetuje im se da odlučno djeluju protiv destruktivne politike Izraela – i da moraju djelovati odmah.
* Nakon terorističkog napada na džamiju kojeg je izveo Baruch, džamija je podijeljena na dva nejednaka dijela i služi kao džamija i sinagoga.
